Wirus opryszczki pospolitej (HSV) jest jednym z najbardziej powszechnych patogenów u ludzi, prowadzących do poważnych komplikacji w rzadkich przypadkach. Współczesne badania prowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Illinois w Chicago skupiają się na znalezieniu nowych metod hamowania jego rozprzestrzeniania się. W wyniku tych badań odkryto cząsteczkę, która hamuje enzym heparynazę (HPSE), kluczowy dla rozprzestrzeniania się wirusa oraz niektórych form raka.

Siarczan heparanu, naturalnie występujący w naszych tkankach, jest odpowiedzialny za różne interakcje komórkowe i stan zdrowia naszej macierzy zewnątrzkomórkowej. Enzym HPSE kontroluje rozkład tej substancji. Jednak w pewnych okolicznościach, nadmierna aktywność enzymu może prowadzić do poważnych skutków, takich jak niekontrolowane rozprzestrzenianie się wirusa opryszczki lub raka.

Związki między HPSE a HSV-1, rodzajem wirusa odpowiadającym za opryszczkę, były tematem wielu badań. Naukowcy zwrócili uwagę na znalezienie skutecznego hamulca dla tego enzymu, mając na celu zahamowanie rozprzestrzeniania się chorób powodowanych przez HSV-1.

Badania przeprowadzone przez zespół koncentrowały się na syntetyzowaniu różnych związków sacharydowych, aby zrozumieć ich wpływ na enzym. Te sacharydy były testowane na ludzkich komórkach nabłonka rogówki zainfekowanych HSV-1. Wyniki były obiecujące. Stwierdzono, że niektóre z tych związków, w tym heksa- i oktasacharydy, znacznie zmniejszyły ilość wirusa zewnątrzkomórkowego i skutecznie zapobiegały jego dalszemu rozprzestrzenianiu się. Dodatkowo zauważono, że leczone komórki miały zwiększoną zdolność do gojenia się.

Naukowcy doszli do wniosku, że te związki sacharydowe działają dwojako, blokując wnikanie wirusa do komórek oraz zapobiegając jego uwalnianiu. Ta zdolność do podwójnej ochrony przed wirusem sprawia, że te cząsteczki są wyjątkowo wartościowe.

Chociaż pierwotne badania skupiały się na wirusie opryszczki, naukowcy są przekonani, że ich odkrycia mają potencjał w leczeniu innych chorób związanych z HPSE, w tym niektórych form raka. Jak zauważył Deepak Shukla, współautor badania, możliwości zastosowania tych inhibitorów są rozległe.

To przełomowe odkrycie ma potencjał do głębokiej transformacji w sposobie, w jaki rozumie się i leczy infekcje wirusowe oraz niektóre rodzaje nowotworów. Chociaż potrzebne są dalsze badania, by ocenić pełny potencjał i bezpieczeństwo tej cząsteczki u ludzi, już teraz widać, że kierunek badań jest obiecujący.